Spoj veštačke inteligencije i istočno-pravoslavnih tradicija otvara nove mogućnosti za očuvanje i tumačenje vizantijskog nasleđa. Od digitalizacije drevnih rukopisa do stvaranja pravoslavne umetnosti, AI alati revolucionarno menjaju način na koji pristupamo pravoslavnom hrišćanstvu. Ovaj članak istražuje kako se mašinsko učenje primenjuje na ikonografiju, liturgijsku muziku, teološka istraživanja i angažman zajednice, uz praktične primene za stvaraoce koji koriste AI platformu za generisanje video i slikovnog sadržaja pomoću veštačke inteligencije.
